من فکر میکردم که همه چیز باید درست و کامل باشه و همیشه باید نمره بیست بگیرم یا توی مسائل مختلف پیروز باشم
اما زندگی پیروزی نیست
زندگی پر از اشتباهات و شکست
با تعداد بسیار کمتری پیروزی
و نباید اشتباه کرد
چونکه همون اشتباهات ما رو به همه اونچیزایی که میخوایم میرسونه و در زندگی موفقمون میکنه
عطسه کردن اصلا مهم نیست اتفاقا خوبه چون باعث باز شدن بینی میشه
ولی بعدش مهمه، آبریزش بینی...
شروع کردن اصلا مهم نیست، ادامه دادنکه مهمه...
اشکال ما اینه که همیشه از اینطرف به قضیه نگاه میکنیم و اینطرف از بخشی اشتباهه
ما نباید هیچ وقت با این طرز تفکر غلط، این دید اشتباه و برداشت منحرف به قضیه نگاه کنیم
خدا از کسی که کم خوری کنه خوشش میاد
خدا ما رو گذاشته سرکار؟
چرت و پرت میگه خدا؟
این چه حدیثیه اخه؟
خدا دوست داره ما زجر بکشیم؟
وقتی ما زجر بکشیم خدا خوشش میاد؟
با یه مقایسه میشه جواب این سوالا رو داد و فهمید که ایا این حدیث انقدر احمقانه است که بنظر میاد؟
تو قسمت دیگه ای از حدیث خدا از یچیز دیگه هم خوشش میاد
از کم حرفی
خب اگه ما کم حرفی رو ثابت کنیم که احمقانه نیست میتونیم تا حدی کم خوری رو متوجه بشیم و حداقل بفهمیم پشت اون هم قضیه ای هست
1.اگر با کسی همصحبت بشی و اون مدام حرف بزنه، بدونه اینکه تو حرفی بزنی، بدونه اینکه جوابی ازت بخواد، و بدون اینکه حتی مهلت بده فکر کنی و یه بند چرت و پرت و پشت سر هم ادامه بده، قطعا خسته میشی، قطعا
2. وقتی تو یه جمع هستی که هیچکس تو رو نمیفهمه، تو فازت یچیز دیگه است، مثلا اونا همه دخترن تو پسری یا اونا پسرن تو دختری، اصلا نمیفهمن چی میگی
3. وقتی عصبانی هستی
4. وقتی افسردگی گرفتی
و...
توی چهارتا شرایط بالا، حرف زدن دقیقا عین حماقت، هزارتا موقعیت دیگه هست که شاید خیلیاشو نتونم بنویسم و اون جاها اصلا کسی حرف نمیزنه و حرف زدن اصلا معنی نداره
پس خیلی جاها هستن که کم حرف باید باشی
پس وقتی کم حرف میشی یعنی یسری چیزا رو فهمیدی، فهمیدی یسری جاها نباید حرف زد
پس عاقلتر شدی
پس خدا وقتی میبینه در اثر عاقلتر شدن کم حرف شدی خوشش میاد، از این خوشش میاد که به اون سطح رسیدی که آقا یجاهایی من نباید حرف بزنم و خدا از این شعور و درک و بینش که خوشش میاد نه صرفا حرف نزدن تو
نه اینکه بزور جلوی خودت رو گرفتی که حرف نزنی
و حالا میشه همینو به کم خوری هم وفق داد و اینکه دیدمون به خیلی مسائل اشتباهه
یه فیلم درام با نقش اولی یک دختر بسیار زیبا با زبان اصلی فرانسوی که سال 2013 منتشر شده، داستان فیلم از این قراره که این دختر خودفروشی میکنه و ازین راه خوشش میاد و پول در میاره و ظاهرا پولش زیادم براش مهم نیست، ظاهرا یعنی فیلم اینو نشون میده
یکی از مشتری هاش! میمیره و باعث میشه پلیس وارد قضیه بشه و مادر و پدر ناتنی اش متوجه این قضیه میشن
و وقتی باهاش مقابله میکنن در جواب مادرش میگه من خودم میدونم با کس دیگه ای رابطه داری و وقتی با ناپدریش حرف میزنه یجورایی بهش میگه پدرم کجاست الان؟تو خودت چرا اومدی با مادر من ازدواج کردی؟
و در کل بنظرم میخواد نشون بده که خانوادش باعث این قضیه شدن که نمیتونه ازش دوری کنه و کمبود هایی که در خانواده اش بوجود اومده باعث برخی رفتار های اون (رفتار اصلیش که تو فیلم نشون میده) هست
یه فیلم سرگرم کننده نیست، اکشن هم نیست، یه فیلمی که به مشکل خانواده میپردازه و اگه خودتو بذاری جای نقش اول فیلم حس خاصی بهت دست میده، حسی که الان میگی اون بزرگترین اشتباه رو میکنه و اونوقت که خودتو میذاری جاش از قضاوت کردن دست برمیداری و از خودت میپرسی اگه تقصیر من نباشه چی؟
و بین دوتا سوال میمونی که این بزرگترین اشتباهی که دارم میکنم تقصیر منه یا نه؟؟؟
واقعا ما خاص هستیم؟
یا یکی هستیم مثل باقی میلیاردها نفر از نسل خودمون؟
دلایل شباهت بسیار بالاست
اما دلایل تفاوت و خاص بودن چیه؟
اینکه بگیم عشق حرف خب درست نیست
دلیل این که خیلی مشخصه
اینکه بگیم عشق عمل اینم درست نیست
اما دلیل این یکی اینه که ممکن تو شروع کنی
ممکن تا پایان هم جلو بری
اصلا به پایان هم برسی
اما اگر اون خاص نباشه چی
اگر خودتو تباه کنی چی
اگر اون حس خاص رو نداشته باشی چی
اگر نتونی از همه چی عبور کنی چی؟
اگه نتونی از زمان و مکان بگذری باهاش چی؟
اگه نتونی حس خاصی باهاش داشته باشی چی
اگه نتونی باهاش از دنیا دل بکنی چی؟
یارو نماز اول وقت میخونه، خیلی هم درگیر مسائل مختلف شده در مذهبش
اونوقت میگی ببین این یارو اتریشیه!!! چقدر قشنگ صحبت میکنه در مورد اینکه بگیم ما بنده خداییم نه اینکه بگیم من دکترم من مهندسم من پروفسورم
بعد جواب میده: اینجوری نمیشه که یکی تو خیابون پرسید بگیم من بنده خدام!!! باید گفت دکترم دیگه، اون که نمیشه بابا، اونم یه حرفی میزنه ها...
بخاطر همینه میگه نگید ایمان اوردیم بگید اسلام اوردیم
اینهمه خودتو درگیر کردی از اصل قضیه دور شدی
اصولا یا میخوام بهترین باشم
یا در بهترین حالتم و نمیخوام دیگه بهترین باشم!!!
برا اینکه یه سری از مسائل درست پیش برن
باید کارهای اضافی زندگیت رو حذف کنی
اینطوری میتونی به اون چیزی که میخوای برسی
وگرنه انقدر کوچولو کوچولو منحرف میشی به هزارتا مسیر که آخر روز میگی اصلا چیشد که این شد؟
منم در برنامه ریزیم میخوام کارام رو مشخص کنم
انگار یه نفر که عاقلتره بهم گوشزد کنه
ولی این بار اون فرد عاقل خودمم
پای لپ تاپ و گوشی نشستن رو باید کمتر کنم
لپ تاپ که کلا تعطیل، جز در مواردی که میخوام فیلم ببینم، فیلم دیدن هم در مواردی که تفریح دیگه ای اصلا نیست (بعد از این سری که دارم دانلود میکنم هم دیگه از گذشته هییییییییییییییچی دانلود نمیکنم)
گوشی هم نیمه تعطیل(هیچکار خاصی توش ندارم که همش اینور و اونور توش میگردم) اگه تو شبکه اجتماعی کاری داشتم میرم کارمو انجام میدم و تمام
پیام دادن به .... تعطیل(سوپر قهرمان ها همیشه تنها هستن :/)
رفتن به .... تعطیل و اگرم رفتم میام و بهونه تور ماهیگیری رو مطرح میکنم و شروع میکنم ماهیگیری و بعدشم که رفتن کنسل شد میپیچم به بازی، روش خوبیه برا پیچ
اگر برنامه خاص دیگه ای بنظرم رسید مینویسم
هنگام هم صحبتی هیچوقت از روی متن پیشفرضی که توی ذهنت هست جلو نرو
بلکه با توجه به بحثی که مطرح شده در اون لحظه صحبت کن
پ.ن: البته اگه اجازه بدی شخص مقابل میدون دار صحبت بشه هم خوبه، چون به سمت هدف خودش میره و منظورش رو میرسونه و تو کمتر حرف زدی
