بشدت داغونم میکنه...

به طرز عجیبی خانوادم هر وقت چیزی میخرم اونا اصلا استفاده نمیکنن

حتی به مامانم هم تعارف میکنم میگه نمیخوام

و این بشدت روی من تاثیر میذاره

بشدت

دوری و دوستی به معنی کلمه

فکر کنم اخلاقم خیلی مزخرفه

چون تقریبا کسی اطرافم نیست

نه دوستی

نه دوست دختری

نه دوست پسری

نه هیچی

حتی محل کار هم بزور این که با هم باید در ارتباط باشیم کنار هم موندیم

من واقعا اخلاقم بد نیست

تمام سعیمو میکنم با همه مهربون باشم

همه هم میگن خوش بحال اونی که با تو ازدواج کنه

منتهی هر کسی به طریقی از اطرافم میره

یکی راهش دوره

یکی مثلا نامزد داره

یکی خیلی درگیر زندگیه

هر کی به یه طریقی

هر کی رو میبینم میگه مگه میشه تو هیچ دوستی نداشته باشی

میگم خب ندارم دیگه، هر کی به طریقی نیست

به طرز عجیبی خدا همه رو ازم دور میکنه

و این خیلی آزارم میده

تازه یچیز دیگه که خیلی بیشتر ازارم میده اینه که مادرم هیچی رو با من شریک نمیشه

هیچی نشده بیارم خونه و مامانم هم بخوره

دست به هیچ چیزی که من اورده باشم نمیزنه

یه بخش جدید ساختم به اسم "ناله" فقط میخوام تو پست هایی که برای این موضوع میرن ناله کنم، فقط ناله کنم و البته واقعیت محض رو میگم