بعد از سالها که مرورگرم رو از کروم به ادج تغییر دادم
دیدم هنوز توی تاریخچه ادج بلاگ بیان هست
اومدم و با تغییر رمز وارد شدم
چون قاعدتا رمزم یادم نبود
یه نظر بود که نوشته بود هدف از این وبلاگ چیه
بعد طرف خصوصی هم زده بود
بعد پسر هم بود
یه پسر برای چی باید چنین نظری رو خصوصی بپرسه درک نمیکنم
ولی خب هدفش کاملا شخصیه
یعنی برا دل خودم مینویسم
هر چی عشقم میکشه
و دلم میخواد خالی شم
همین
یمدت طولانی هم نبودم
اصولا میگن نوشتن به شناخت خود کمک میکنه
ولی بنظرم ما هر اتفاقی میوفته رو دوس داریم یکبار کامل مرور کنیم و تمام جهاتش رو با حالت های مختلف بررسی کنیم
شاید میخوایم در نهایت حق رو به خودمون بدیم
یا هر دلیل دیگه ای
و بنظرم فقط برای همین دلیل میشه اومد و نوشت
وگرنه خب میتونی خیلی راحتتر اونو با خودت مرور کنی
که بازم هدفشون همونه
و ربطی به شناخت خود نداره مگر اینکه بیای بگی چرا و چگونه اینکار رو کردم هدفم چی بود وازین حرفا...
دسته بندی های جالبی هم داشتم قدیم میرم بخونمشون و ببینم هنوز هم مهم هستن برام یا نه
و اگر بنظرم مهم نبود حذف میکنم
چون مثلا یه زمانی 2 + 2 خیلی برای ما مهم بوده ولی الان ساده ترین معامله ای که انجام میدیم و دیگه مهم نیست...
