یکی از بدی هایی که پدر و مادرم دارن و تشخیصش دادم
اینه که حتی دفعه ی اولی که چیزی رو بهت میگن با عصبانیت و طلبکاری کامل اونو بیان میکنن
مثلا حواست نبوده یکم آشغال ریخته رو زمین
میاد با حالت دعوا
- تو با آشپزخونه مشکلی داری؟منو دوس نداری؟ما بهت بدی کردیم؟
میگم چی شده مگه بابا یا مامان؟
- هیچی همینجوری میریزی و میری، همه جا رو کثیف میکنی، به تمیزی خونه اصلا اهمیت نمیدی و...
کجا چیزی ریختم اخه؟
- بیا بریم نشونت بدم، پا شو بیا
بعد میری میبینی یکم خورده کیک ریخته رو کابینت اشپزخونه
حالا بقیه داستان به کنار
توی خودم که نگاه کردم، این اخلاق رو کم دارم، یعنی تا حالا انقدر احمقانه با کسی برخورد نکردم
البته تندی مخصوص خودمو دارم ولی نه این مدلی و دفعه اول و انقدر تند برای هیچی، وقتی واقعا مسئله ای هست واکنش نشون میدم
ولی باید دقت کنم این اخلاق رو نداشته باشم
بالاخره اونا پدر مادرم هستن و قطعا این اخلاق جایی در من وجود داره
