من اصلا پولدار نیستم
منتهی همیشه در طول تمام تاریخ زندگیم!!!
بطرق مختلفی بهترین گوشی همه دوران دستم بوده
و به یه نتیجه رسیدم
وقتی دیگران رو میبینیم حسرت میخوریم که چرا ما اونجوری نیستم
بعد که توی اونجوری قرار میگیریم میبینیم که چرا هیچ خبری نیست؟
میدونی
در واقع ما اون وسیله ها رو نگاه نمیکنیم
در واقع داریم اون لذتی که توی اون صحنه هست رو میبینیم
و حسرت میخوریم که اون ذوق رو نداریم
و اصلا و حتی اصلا اون وسیله مهم نیست که باشه یا نباشه
و یه راه تبلیغ هم همینه توی تبلیغ نشون میدن وقتی اون چیز رو داشته باشی ذوق داری
و در واقع تو از ذوقی که داره لذت میبری نه اون وسیله و بهمین خاطر که وقتی بعد سال ها به اون وسیله نگاه میکنی به خودت میگی ازین خوشم میومد واقعا؟
راهی به سوی نور
