زندگی ادم از عادی ترین لحظات پر شده
اما ادم همیشه دوس داره یه معجزه رخ بده، دوست داره یچیزی یهویی اونی که میخواد و عوض کنه، و همین خواستنه هم خیلی لذتبخشه ها
اصلا شما ببین این جمله چقدر لذت بخشه بدون اینکه هیچ دستوری داشته باشه
یعنی میشه که...
اصلا حال میکنی وقتی شروع میکنی بگی
حالا اگه بهش برسی اصلا لذتبخش نیستا
مثلا یه صدطبقه ببینی
میگی یعنی میشه ازین در عرض چندثانیه برم بالا؟
انقدر لبخند و لذت تو دلت میشینه که نگو
بعد یکی میاد میگه یه اسانسور ساختیم در عرض چندثانیه میبرتتون به اخرین طبقه
بعد که سوار اسانسور میشی، هیج لذت خاصی نداری
اصلا انگار همین خواستنه، همین جمله یعنی میشه؟ خیلی لذتبخشه
ادم میدونه خوشبخته میدونه هر چی بخواد رو داره میدونه همه چیز عادی ترینن و چیز معجزه اسایی نداریم، منتهی حتی اگه موفق ترین ادم روی زمینم باشه با خودش وقتی بگه یعنی میشه....؟ یه لبخند رو لباش میشینه، حتی اگه عقلا بدونه که نمیشه
انگار یچیزی که نداری رو دوس داری، فقط چون نداریش دوستش داری، اصلا مهم نیست چیه، اصلا مهم نیست لازمش داری یا نه، اصلا مهم نیست از داشتنش لذت میبری یا نه، فقط چون نداریش و این جمله یعنی میشه....؟
انگار ادم دوس داره پیشرفت کنه و چیزایی که نداره داشته باشه یا انگار دوس داری یه قابلیت خارق العاده داشته باشی، انگار دوس داری اپدیت شی
جمله یعنی میشه کلا لذتبخشه